Kelp Yetiştiriciliği İş Fikri

Kelp Yetiştiriciliği Yapmak

İçindekiler

Kelp Yetiştiriciliği Yapmak
Kelp Üreticiliği İçin Biyolojik Şartlar
Kelp (Deniz Yosunu) Üretim Aşamaları
Kelp Üretim Maliyetleri

Dünyadaki yetiştiricilerinin dilinden sıfır girdi ile yapılan üretim olarak tanımlanan Kelp çiftlikleri, iklim değişikliğiyle birlikte tarlaların denize doğru kayması olarak da tanımlanmaktadır. Bu yazımızda; yetiştiriciliğinde gübrenin, yemlemenin, tatlı su zorunluluğunun hatta toprak ihtiyacının olmadığı bir tarım olan Kelp yetiştiriciliği hakkında bilgi vermeye çalışacağız.

Kelp hakkında merak ettiğiniz tüm sorulara ulaşmak için, Kelp Nedir adlı makalemizi okuyabilirsiniz.

Kelp Üreticiliği İçin Biyolojik Şartlar

Kelp Tarlaları; bilinenin aksine yeni bir üretim olmayıp 17. y.y.’da Japonya da başlamıştır. Biyolojik şartları gözden geçirildiğinde; Kelp ılıman bir soğuk su yosun türüdür. Bu nedenle, deniz suyu sıcaklıkları 23 ° C’ye ulaştığında, yosun yaprağının çoğu çürür ve sadece taban kısmı yaz boyunca tutulur. Bu yosun türünün doğal ömrü iki yıldır.

Ancak, yetiştiricilik koşullarında, yosun yalnızca bir kış boyunca yetiştirilir. Deniz suyunun bulanıklığına bağlı olarak en derin dağılımı yaklaşık 10 mt veya daha fazlası olabilir.

Kelp (Deniz Yosunu) Üretim Aşamaları

Tohum tedariği ve fide üretimi, yosun yetiştirme sisteminin anahtarıdır. Fide üretim tesisleri yılda 800 milyon fide üretebilir. Zoosporları topladıktan sonra, bağlı sporlara sahip substratlar serada düzenlenir.

Üretim şartları ve yapılması gereken kontroller şu şekildedir;

Işık yoğunluğu kontrolü
Deniz suyu sıcaklık kontrolü
Nitrat ve fosfat gibi kimyasallarla gübreleme
Diğer yosunların temizlenmesi
Yerleşim yerinin güçlendirilmesi.
Büyüme hızının kontrolü

Bütün bu rutin kontroller, seralarda Temmuz ile Ekim ayının sonuna kadar uygulanmaktadır. Tarım alanındaki deniz suyu sıcaklığı 20 ° C’ye düştüğünde, substratlara tutturulmuş genç fideler, büyütülmek üzere kontrol alanlarına taşınır. Her substratın ip uzunluğu yaklaşık 50 m’dir. Halatta cm başına yaklaşık 8-10 fide bulunur. Bu nedenle, her spor perde, yaklaşık 40 000-50 000 fideye sahiptir. Spor bağlantıları, bakım alanında, kültür halatlarına nakledildiklerinde 10-15 cm’ye ulaşana kadar desteklenir. Çiftçiler fide yetiştirme alanlarından fideler satın alarak yetiştiriciliğini yapmaktadırlar.

Toplama Teknikleri

Kelp yosunu 3 yöntemle toplanır:

Dikey kültür yöntemi, su alanını iyi kullanır, basit ve kolay bir prosedürdür. Kelp halatları arasındaki boşluk, akımların onlardan geçmesine izin verir ve böylece sporofit büyümesini uyarır.
Yatay kültür yöntemi, bulanıklığın yüksek olduğu sığ deniz alanlarında kullanılır, daha fazla ve daha dengeli bir şekilde dağılmış aydınlatma sağlar.
Karışık kültür yöntemi, dikey ve yatay sistemleri birleştirir. Halatlar önce dikey olarak askıya alınır ve sonra yatay bir pozisyonda kaldırılır.

Hasat Teknikleri

Hasat, işlemi yoğun bir emek isteyen bir aşamadır ve manuel olarak yapılır. Yosunların gerildiği halatı yüzen sallardan ayırma; yosunu teknelere yükleme, güneşte kurutma veya işlem için deniz kıyısına nakletmek gibi aşamaları içerir. Hasat mevsimi deniz suyu sıcaklığına ve işlem birimlerinden gelen talebe bağlıdır. Deniz suyu sıcaklığı 21 ° C’ye ulaştığında, yosun hasat edilmelidir. Aksi takdirde, yüksek sıcaklıklara karşı zayıf tolerans nedeniyle çürüme gerçekleşebilir.

İşleme Teknikleri

Kelp yosunlarını işleme de iki ana yöntemi vardır. Bu yöntemler hızlı güneşte kurutma veya tuzladıktan sonra ardından güneşte kurutmadır. Nisan ayında toplanan taze yosunlar önce deniz suyunda kaynatılır, sonra soğuk deniz suyunda soğutulur. Daha sonra mevsimsel hazır yiyeceklere işlenmek üzere soğuk depoda saklanır. Çiftliklerin çoğu, haziran-temmuz aylarında hasat edilir, güneşte kurutulur veya tuzlanır.

Kelp Üretim Maliyetleri

Fide maliyeti şu anda fide perdesi başına yaklaşık 0,50-0,60 ABD Dolarıdır. Her biri yaklaşık 40.000 ila 50.000 fideden oluşmaktadır. Tekli su ürünleri yetiştiriciliğinin aksine, bu okyanus çiftlikleri herhangi bir girdi gerektirmez ve çeşitli türlerin birbirleriyle ortaklaşa büyümesini teşvik eder. Üç boyutlu okyanus çiftliği olarak da bilinen yosun yetiştiriciliği tüm su kolonunu kullanmaktadır.

Bununla birlikte, Türkiye için nispeten yeni bir yetiştiricilik alanıdır ve ilk açık su yosun çiftliği 2006’da Maine Körfezi’nde başlamıştır. Büyük ölçüde Atlantik kıyısında gerçekleşen bir üretimde üreticisinin yaptığı açıklamaya göre, sadece 20.000 $’lık bir tekne ve bir botla bir yosun çiftliğinin kurulabileceği bildirilmektedir. Yetiştiricilik; filtre besleyiciler olan midyeler etraflarındaki suyu temizliyor dolayısıyla sıfır atıkla üretim yapılıyor. Bu, sayede maliyeti düşük ve çevre dostu bir gıda yetiştirme yöntemi olarak kabul edilebilir. Türkiye şartlarında bu yetiştiriciliği yapmayı düşünenler, biyolojik şartların uygunluğu ve prosedürler konusunda daha detaylı bir araştırma yapması gerekmektedir.

Gerçek çiftlik okyanusa bir mil (1.6 km) uzaklıktadır ve bu bile bu kadar yer kaplamaz. Midye, 40 x 40 feet büyüklüğünde on salta yetiştirilir. Esmer su üzerinde şamandıralarla işaretlenmiş çizgiler üzerinde yetiştirilir. Dört dönümlük okyanusun altında olan Moretti, her yıl yaklaşık 200.000 kilo midye ve 500 kilo kuru yosun içerir.

Yenilebilir kelp’te ağır metallerin kirli deniz suyundan birikmesi muhtemeldir. Neyse ki, çoğu yosun çiftliğinin sanayi bölgelerinden uzak olması nedeniyle hiçbir ağır metal kirliliği vakası rapor edilmemiştir.